Gözlerim tenime düşen bir yağmur damlasında takılı kaldı
Ona dokununca titredi bedenim tuttum yağmur damlasında tıkılıp kaldım
Uzaklaştıkça daha anlaşılabilir ama nihayetinde anlamsız
Bir yağmur damlasıyım artık toprağa hasret öleyim
Yağmur damlasısın katlanmak için zamana,
zaman algısına ve anımsamaya ihtiyacın var
İhtirasın, kabullenip elindekilerle yetinemezsin
Anla, daralmadan geçilmiyor huzurlu-bulut kapısından
Ve bir coşkuyla çıkılıyor her daim
