Şimdi ölsem
Bavulumda bir kavanoz incir reçeli
Kalır bu dünyaya.
Birkaç umut düşer toprak anaya
Belki o yeşertir
Benim yıllarca yeşertemediğimi.
Şimdi ölsem
Girdabından çıkarım bu şehrin
Geriye beyaz taşa yazılı ismim kalır.
Şimdi ölsem
Bir ah çeksem derince.
Bir otobüs camından bakarken
Başıboş tarlalara
Aklımda ipsiz sapsız onca düşünceyle.
Şimdi ölsem,
Evvel zaman gelip geçer,
Gönlümde hasret türküleri çalar.