Şimdi ölsem 

Bavulumda bir kavanoz incir reçeli 

Kalır bu dünyaya.

Birkaç umut düşer toprak anaya

Belki o yeşertir 

Benim yıllarca yeşertemediğimi.

Şimdi ölsem

Girdabından çıkarım bu şehrin

Geriye beyaz taşa yazılı ismim kalır.

Şimdi ölsem 

Bir ah çeksem derince.

Bir otobüs camından bakarken 

Başıboş tarlalara 

Aklımda ipsiz sapsız onca düşünceyle.

Şimdi ölsem,

Evvel zaman gelip geçer,

Gönlümde hasret türküleri çalar.