Ne gariptir sessizlik senin yokluğunda
Dağları izlemek, ırmaklarda akmak
Bir selamın sıcaklığını duyamamak
Anladım ki hasretlik bir can,
Çürümekte olan meyveden farksız
Çürüyorum şimdi, yapraklarım sararıyor
Köklerimde ise çaresi olmayan bir sızı
Özlüyorum
Göç ettiği yuvasından uzak bir leylek misali
Ne kadar uzaklaşırsa uzaklaşsın
Nereye giderse gitsin
Bitmez, tükenmez bir özlem..
Savrulur ovaya, zozana şimdi yapraklarım
Savrulur benliğimden parçalar birer birer
Saçlarını dolaştı bunca cihana bedel
Bir bahar var uzakta yeşermeye
Yeniden meyve vermeye
Kokunla bütünleşmeye
Bir bahar var sadece sana açılan
Aramızda çetin ve soğuk bir hasret
Özlüyorum apansızca!
Kesme soluğunu bitkin bedenimden
Bırakma ellerimi
