Fehme'nin tozlu duvarlarına bir isyan şarkısı yükledim.
Gözlerinden kaçan hayata, tebessümü'nün ateşini fitilledim.
Yar neredesin? Sar beni kollarınla.
Dillerden dökülen kahrın yangını parça parça ediyor gönlümü, senden geriye hasretlik de derman olmuyor ruhuma.
Beni sevme nolur!
Ruhum yanıyor her sevgi sözcüğünün gerçeğinde!
Kim yaktı bize, yağmuru kim yaktı söyle.
Yağmur bile çarpıyorken beynime seni nasıl seveyim söyle yar,
Yol yoktur, gelemem yar, gelemem bekleme hasretine düşeyim ki bekleme.
~Fehmekar
