Hasta yalnızlığımın içindeyim şimdi
Karanlık soğuk bir odada bekliyorum iyileşmeyi
Aydınlığı görsem çabucak iyileşirim
Güneşi görmeye izin bile vermiyorlar
Bekliyor kapıda bekçiler
Kollarımda zincir
Ayaklarımda palaska
Gidemiyorum iki adım ileriye
Soğuk hastalıklı bu oda
Bir varlık yaklaşıyor
Karanlıktan daha da siyah
Yaklaşıyor gitgide
Titremeye başlıyorum
Bu kez korkudan
Göz gözeyiz şimdi
Nefesi keskin bir soğuk
Taşıyor alnıma
Uzat kollarını uzat diyor
Uzatıyorum
Çekip çıkarıyor zincirleri
Uyanıyorum
