Yaşamak bir ölümdür çocuk hatırla.

Hatırla insanlar arasındaki yalnızlığını.

Dondurmasını yere düşürmüş çocuk gibi hisset acılarını.

Kimsin sen çocuk?

Darmadağın yerlere oturma yalnız olacaksın.

Geçmişini arama aynaların arkasında.

Asla dönmeyecek aynada gördüğün insanlar.

Kayıp duygularını bulduğunu zannetme aşkta,

Her ayrılışta biraz daha kaybedeceksin çocukluğunu.

Yaşamak bir yalnızlıktır çocuk hatırla.

Hatırla mayhoş gezdiğin sokaklardaki pişmanlığını,

Karanlığa büründüğün zamanları.

Kalın giyinerek yaşa yalnızlığını çocuk, hasta olup bulaştıracaksın herkese.

Dışarıdaki dünyada hiç güneş açmayacak, kimseye ışık olma.

Seni bilirim çocuk umursamazsın,

Kaybettiğinde anlayacaksın keşkelerin, elvedalardan daha zor olduğunu

Ve bir kadının sana bırakacağı en değerli hediyenin yalnızlık olduğunu.

İlkbahardan sonbahara geçmek gibi, yavaşça öldürecek anıların seni.

İntihar etmek istediğinde antidepresanlar gibi uyutacak insanlar,

Ömrünce sürecek bu acılar çocuk sarhoş olduğunda anlayacaksın

Ve asla geri dönmeyecek aynada gördüğün insan.

Ölüm de bir yaşama biçimidir çocuk unutma.