Ne vakit görmüştüm seni sere serpe
Uzak yakın derken, zamanım durmuştu
Ben bir küheylandım, sen taze bir körpe
Gözlerin kuşatıp ruhumu sarmıştı
Bu anı evvelden yazmış Hak Yaradan
Sense görmemiştin belli beni o an
Güzelim! Asil bir dişi beyaz safkan
Dörtnala koşsak dünya bize darmıştı
Yularımı bir dem bırakmaktı erek
Hiç böyle atmadı, çarpmadı bu yürek
Beraberce gezerek, arardık merek
Başkası yanına şip diye varmıştı
Yan yana yazılsa hep bizim adımız
Yellerin tel teldir eserken badımız
Yaşar bizimle hoş düşlerde şadımız
İşte âşık böyle bir hayâl kurmuştu