Ne vakit görmüştüm seni sere serpe 

Uzak yakın derken, zamanım durmuştu 

Ben bir küheylandım, sen taze bir körpe 

Gözlerin kuşatıp ruhumu sarmıştı 


Bu anı evvelden yazmış Hak Yaradan 

Sense görmemiştin belli beni o an 

Güzelim! Asil bir dişi beyaz safkan 

Dörtnala koşsak dünya bize darmıştı 


Yularımı bir dem bırakmaktı erek 

Hiç böyle atmadı, çarpmadı bu yürek 

Beraberce gezerek, arardık merek 

Başkası yanına şip diye varmıştı 


Yan yana yazılsa hep bizim adımız 

Yellerin tel teldir eserken badımız 

Yaşar bizimle hoş düşlerde şadımız 

İşte âşık böyle bir hayâl kurmuştu