Şimdi ben nasıl ispat edeyim
Şu gördüğüm yıldız aydan daha parlaktı
Bir ben görmüştüm yalnızdım
Pijamamın paçası yırtık
Söküğümü dikmeden şu kaldırımları adımladım
Yanımdan geçen arabanın rüzgarında sarsıldım
Ben dermansızlığı nasıl anlatıyım
Çünkü yıkılmadım yere
Üzerimden bir tır geçti
Kan kırmızı olmadı sokaklar çünkü
Kuytu köşelere sığındım
Kelimelerim sessizleşti, mecburdular
Her nasılsına kahkaha attım
Lüzum yoktu feryada, ben böyle ağıt yaktım
Öyleyse ben kedersiz mi sayılırım
Mevsim bahara döndü, Nasıl bir efkarlıyım
Çiçek açmış ağaçların altında
Soluklanmam lazımdı
Bu mevsim beni nefessiz bıraktı
Şahidim yoktu bir ben vardım, yalnız ben
Ben bu cinayeti neyle aklayım
Radyomda Teoman çaldı
Kitaplığımda ölü yazarların feryatları
Aklımda Sadri Alışık tiradları
Ben bu intiharı nasıl haklarım
Şiirimi başkaldırı sayın
Ben bu kimsesiz başımı hiçbir cellada bırakmam
Kendi kurduğum dar ağacında asarım
Sonra cesedimle
Körelmiş kalplerinizi selamlarım..
