Portakal rengi yanaklarını ıslatan yağmur
Bereket getirsin çöl misali toprağıma
Bu yıldırımlar delip geçsin bedenimi
Sensizlik hiç uğramasın yurduma
Mevsimler döksün takvim yapraklarını üstüme
Zamanın koynunda kıvrılıp uyurum
Güneş kavurmazsa yüzünün nurunu
Çukurova'da uçuşan bir başak tanesi olurum
İskeleden uzaklaşan bir vapurda sadece ikimiz
Elimizde martılardan aşırılmış iki lokma
Dalgalar yorgan olacak maviliğin ortasında
Biz seyirdeyken yanacak tüm toprak ana
Hiç bitmesin sularda tertemiz saadetimiz
Hiç bitmesin tutkuyla sevişmelerimiz
Şafağın kızıllığında kaybolsun gözlerimiz
Ellerimiz buluşunca varlığımız mühim değil
Rüzgarın dokunuşlarıyla kendimizden geçeceğiz
O an hiçbir şey mühim değil
