Hayat hiç beklemediğinde
Bir çıkmazda yakalar seni
Sonra gece biter geçitler açılır
O sokakları nasıl aştığını bilmezsin
Ya da her seferinde unutman gereklidir
Yeni bir çıkmazda aklını kaybetmen için
Hayat hiç beklemediğinde
Gözünden dökülenlerle sınar seni
Aydınlığı beklersin gelir sahiden de
Lakin yanmıştır etin bir kere
Kabuk tutmuştur sonra
Hiç yara almamış olmakla bir mi
Hayat hiç beklemediğinde
İşte tüm mesele
