Hayat; aramaktan öte gitmeyen bilinmez bir denklemin formülü, ararken yaşanılanlar hep bir umuda sarılmak, hayallerin bitmez tükenmez yolunda düş kurmak. Poyrazlar eserken bir bahar dalını görmek, ayağın taşa takıldığında bu da geçer demek. Nihavend makamında şarkı söylemek. Kumların arasında sere serpe uzanmak.Belki de hayat hiç bitmeyecek uzun bir kahkaha, kahkahaların içindeki pamuk ipliği soluklar. Yeşilliklerin arasında hızlıca üzerimizden uçan kelebek. Gökkuşağının ihtişamlı renkleri, ılık yağmur damlaları yüzümüze düşen. Bir ezgi yükseliyor kreşendosuyla, dudaklarda bir nakarat: hayat, sen ne güzelsin...
