Hayat bazen karmaşık gelebilir ama içinde barındırdığı güzellikler, o karmaşayı unutturur. Sevmenin ve sevilmenin o tarifsiz hissi mesela...


Birini gerçekten sevmek, onun gülüşünde huzuru bulmak, onunla aynı anı paylaşmaktan mutluluk duymaktır. Ve sevilmek... Sadece olduğun gibi kabul edilip, bir başkası tarafından özel hissettirilmektir. Bu, kalbin en derinlerinde bir sıcaklık yaratır, insanı daha da yaşama bağlar.


Güvenmek ise bambaşka bir his. Kendi sırlarını, korkularını bir başkasına açabilmek, onun seni yargılamayacağını bilmek... Bu güven bağı, iki insanı daha da yakınlaştırır, hayatın zorluklarını daha kolay aşmanı sağlar. Güven, sevginin en güçlü temellerinden biridir.


Ve eğlenmek, gülmek… Hayatın tüm o ağır yüklerinden sıyrılıp anın tadını çıkarmak! Gülmek, içindeki çocuğu yeniden keşfetmek gibi. Birlikte eğlendiğin, güldüğün insanlarla zaman geçirmek, hayatı daha da renkli kılar. O anlarda, sanki tüm dünya seninle birlikte güler, dertler bir anlığına kaybolur.


Hayatın güzelliği, aslında bu basit anlarda gizli.