Hayât, birkaç nahîf ândan ibârettir oysa.
Usul usul dinlenmek, bir kalbin kıyısında.
Ellerini tutuşturmak, bir sözün âteşinde.
Hayâllerden yol yapıp yürümek, bıkmadan.
Pencereden baktığında gördüğün ay,
Aydınlatmaya yeterse zifirî rûhunu,
Sabâha kadar ışıklar içinde uyuyacaksın.
Ve bir gün doğumu seslenecek sana.
İçinde sayısız kederle kaynaşan sayısız umutla...
