Hayat

Ne garip şeydir oysa hayat;

Herkese verilmiştir,

Herkesten de alınır...

Kimisi saklayamaz,

Erkenden kaybeder verien hayatı.

Kimisi çok iyi yere saklar,

Kolay kolay bulunup elinden alınmasını istemez.

Kimisi de vardır ki

O ne kadar saklamak isterse istesin

Hayatın kendisi

Açığa çıkmak, ayrılmak, kopmak ister ondan.

Bu kopuş bazen ölünce gerçekleşir

Bazen de yaşayan bir ölüye döndürür insanı.

Ne garip şeydir oysa hayat;

Hiç olmadık zamanların başrolüdür.

Bazen yaz günü kalın battaniye verir üstüne

Bazen de kış günü üstünüzü örtecek bir şey bulamazsınız

Bazen yağmur yağarken can simidi geçirir belinize

Bazen de okyanusun ortasında dalgaları çarpar yüzünüze

Ne garip şeydir oysa hayat;

Bebekken bezletir bezi, yatırıverir seni beşiğe

Yaşlanınca taktırır protezi, düşürüverir kapıdaki eşiğe

Vardır hayatın böyle gariplikleri

Gidebiliyorsan iki ileri

Şükredeceğin şey olacak bir geri...