Yaş aldıkça daha da bir zor geliyor hayat.

Mesela bastığım, üzerinde yürüdüğüm zemin bile daha sert.

Yürümek güç geliyor artık dizlerime

Zevk aldığım yapmaktan hoşlandığım şeyler daha da bir azalıyor.

Aileme, arkadaşlarıma hatta kendime ayırdığım zaman bile azalıyor artık.

Peki nereye gidiyor bunca zaman?


Çocukken güzeldi hayat

Hemencik küser barışırdık.

Tutmazdık içimizde ne sevincimizi ne de kötülüğümüzü pat diye söyler ya da belli ederdik .

En büyük yalanımız; körebe oynarken gördüm seni sobeydi

Masumduk...

Ne oldu bizim çocukluğumuza?