Yazsam olmuyordu roman

Okusam da adam olmuyordum

Dik başlı bir gerçeği

Büküp oyuncak ediyordu zaman

Üzerinde oynanan bir şey oluyordum

Atılıyordum bir kenara

Parmak uçlarında eve giren

Geç kalmış ilk gençlik oluyordum

Böyle böyle sapsız bir balta türüyordu

Sobanın yanı başında

Ben bu başı hangi taşa vursam

Ak gerdanlı kızların

Beyaz saçlı prensleri oluyordu dizilerde

Masalların modern bükümü

İki saatlik bir temcit pilavı

Bir atı boyasam da beyaza

Cebimden kara yokluk dökülüyordu

Annemin ilk değilse de son pişmanlığı

‘Ben bu çocuğu daha hangi hocaya okutsam’

Okutma ana okutma tutmuyor

Ve lütfen büyütme gözünde beni

Sevdiğim kadın memur oluyordu okudukça

Dostlarım evli çocuklu büyüdükçe

Yeni bir mağara peyda olmuyordu

Ben bu yalnızlığı hangi dağa vursam