Sonuna kadar haklısın

Beş para etmez ve faydasızım.

Taş olsam belki bir iş görürdüm

Cevizleri kırmaya yarardım mesela

Ya da en azından parçalanırdım nihayet,

Sözlerinin altında un ufak olurdum.

Belli ki yokluğum daha faydalı olurdu sana

Malum nefes almak bile zor,

Olmayanlardan tüketiyoruz şu günlerde.

Ciddiyim bu konuda,

Varlığımın sorunları da kaybolurdu yokluğumla

Ve inan,

Huzur bulmanı ben de isterim.

Yazık ki korkak ve acizim.

Ne senin istediğin gibi biri olmaya,

Ne insanların istediği gibi biri olmaya,

Ne de kendim olmaya cesaretim yok.

Bununla yüzleşemeyecek kadar korkağım!


Yaşananlar unutulur,

Sen de unutursun,

Ben de unuturum

Tekrar ve tekrar yaşarız aynılarını.

Çay kaşığının sesiyle uyanır,

Hızla kahvaltı sofrasına inerim

Kırgınlığım kalmıştır yaşlı yastığımda

Sen her şeye rağmen üşenmeyip fırına gitmişsindir

Sıcak poğaçalar kokutmuştur sofrayı

Çayların dumanı tüterken

Biz seninle yeni bir kavgaya girişiriz

Ve sen her zaman haklı olursun baba