Beklentiler ile gerçekleşen arasındaki fark mutluluktur dedi bir arkadaşım. Aradaki farkın yönüne bağlı olarak hissedilenin bizde yarattığı etki değişse de, denklem çalışır. Bu durumda beklentilerden uzak durmak aradaki farkı ortadan kaldıracağı için duygu durumumuzu değiştirmez de diyebiliriz sanki. Peki, beklentisiz bir hayat okyanusta rotasız giden bir tekneye benzememiz mi bu durumda? Yolun güzelliği ile bir süre gidip keyfini sürebilirsin ama bir süre sonra tüm manzara aynı olduğunda nereye gittiğini bilmemek veya kendini tekrarlıyor gibi hissetmek de insanı yormaz, ya da mutsuz etmez mi? Benim için rotasız gidilecek günler olsa da, bu günlerin boşluğunda kaybolmamak için, rotayı her yeniden oluşturmak önemli, bir önceki ile aynı yere gitmeyecek olmasam ile yeni bir rota ile yola devam etmenin verdiği mutluluk paha biçilemez.
