Hayatta ne kaybettik,

Zaman?

Arkadaş?

Aşk?

Sorduk çoğu zaman, gitmek mi daha zor dönmek mi

ya da daha ötesi gidip de dönememek mi?

Her şeyi silmek mi daha zor,

Sil baştan başlamak mı?

Bizimkisi sil baştan başlayanların öyküsü.

Daha doğrusu silip de baştan başlamaya korkanların.

Yani, bizlerin

Kuyuya iple değil demir bir halatla inecek kadar hayata kırgın ve hasret olan bizlerin,

bu neyin öyküsü diye sorarsanız

Her şeyi silip de baştan başlayamayanların.

Gitmek ve dönmek arasında bir yerlerde sıkışıp kalanların.

Ve bir daha aydınlığa çıkamayanların öyküsüdür bu.

-Hayat öyküsü.-

Yaşamın zirveleri ve çöküşleri vardır, şahlanacağın zamanı iyi seçmen gerekir. Yaşamak bir öyküyse biz hayata sil baştan başlamak isteyip de cesareti olmayanlar, sanırım o öyküdeki satır sonlarına konulan noktalarızdır

ya da virgül desek daha yerinde olur.

İnsanlar hayat yolculuğunda soluklanmak isterse genelde bizi bulur, bizde soluklanır, kader bizi bir şekilde bir araya getirir. Çünkü biz gidip de dönememek arasında sıkışmış kalmış hayata en derin molamızı vermişizdir. Adeta nefese ihtiyacı olan insanları çekeriz. O insanlar kaderin verdiği yükümlülükle bizden nefes beklerken

aslında biz bir huzurlu nefese hasret kalmışızdır.

Yine de kendi nefesimizi alır, ihtiyacı olan hayat yolunda yürüyen insana verir, onu hayata bağlarız. Bizim o nefese ihtiyacımız yoktur, dedim ya, biz hayata en derin molamızı vermişiz.

Adeta kendimizi hayatın güzelliklerinden men etmişiz.

Hayatta bir virgülden daha fazlası olmak dileği ile…

Yazım kurallarında yanlışımız varsa affola,

sağlıcakla halın, hoş kalın, hoşça kalın.

Sevgilerle...