İlerleyişimizin sonsuzluğunda iz bırakmaya çalışmasak bile istemeden de olsa dünyada doğarak iz bırakmış olduğumuz ve varlığımızla yeri gelip rahatsız ettiğimiz sevgili zaman,


''Gerçekten ben bununla aynı zamana iz bırakmaya mı geldim?''


Şüphesine düşmediğim ve hayattaki tek başarım olan,


''Ulan bu da ne boş adammış be birader, nereden tanıdım ben bunu''


demediğim bir yaşantı sunduğun için sana müteşekkirim.


Eğer o insan ben isem de, arkadaş sayımı sıfırın mükemmeliyetçi tarafına borçluyum, çünkü sıfır hiçliği ifade ettiği gibi yok etmeyi de ifade eder, buradan çıkacak olan sonuçta benim zamandaki yerimin kara delik olduğu. Şu konuda yine mutlu ve umutluyum, kara delik isem bir zamanlar bende zamana iz bırakmışım demektir. Hiç bir hayat bu kadar anlamsız ve manasız değil, hayatı anlamsız kılmak, ölümü değerli kılar.