Cümleleri tanıyorum artık. Her harf, her kelime, her cümle, hatta sonları tamamlayan nokta bile bana bir insanı anlatıyor gibi. Koskoca hikayeler içimde cümlelerce birikmiş. Bomba gibi patlıyor zamanı gelince. İçimde çalkalanan insanları, hayatlarını, acılarını kusuyorum cümleler halinde. Öyle cümleler var ki içimde patlamayı bekleyen, beni kan kusmaktan beter edecek. Bu bulantıyı dindirecek çare yok, kalbim bulanıyor.

Kalbime sığdıramadığım insanların, bana sığdırdığı cümleler... Ağlasam gözyaşlarım taşımaz. Uyusam ruhum kaldırmaz. Silip atsam kalbim bana inanmaz. Atsan atılmaz, satsan satılmaz. Bana hayat veren kalbimin ortasındaki hayatımın hayatları...