Bunun için savaştım. Şimdi bu konuda çok başarılı olmasam da... Yeniden başlayabilir miyim? Her şeyi geride bırakıp bir adım daha ileri atabilir miyim? Yardım gelmesi gerekiyor. Siz de hissettiniz adım gibi iyi biliyorum ki hayatta öyle bir an geldi ki kimse yanınızda değil gibiydi. Her şey kararmıştı. Bu anda ne olduğu hiç fark etmeden günler geçirdiniz. Dışarı çıkmaya yalnız kalmamaya çalıştınız, sevdiğiniz şarkıları tekrar tekrar dinlemeye ve önceden çok hoşunuza gitmiş bir filmi tekrar izlemeye başladınız. Bunların her biri yardım çığlığıdır. İnsan sesini yükseltmeye çalışır; beni bu dar hayattan biri çıkarsın. Lütfen! Kimse yok mu? Gerçekten kimse yok mu?


Bizim tüm bunlardan bir çıkarım yakalamamız lazım. Iyi bir hayat, kötü bir hayat bunların her birinden sonra şunu gördük ki düşündüklerimizin, yaptıklarımızın bize pek bir faydası yok. Biz hayatın bize getirdikleriyle yaşıyoruz kabaca geldiği gibi... Hayattın bize getirdiği boşluklara düşüyor yükseltilerde temiz bir hava alıp güzel bir manzara izliyoruz. Öyle evet ama biz buna mecbur muyuz? Işte bunu çözmemiz lazım. Yani hayatın yolunda ilerlemekten başka bir özgür seçimimiz yok mu? Yalnız ve yalnız hayatta kalmak mı amacımız? Batmamaya çalışan bir tahta parçası gibi en büyük fırtınalarda...