Gel zaman git zaman ben de alışmıştım ayrılıklara
giden zaten hiç burada olmamıştı
bir ayağı hep eşikte bir gözü hep yoldaydı
kimsecikler yok muydu
giderken bari olsun ardına bakacak
gidenler kavuşma sevinci sarılmaları bile
hep ayrılık vakitlerine saklamıştı
herkes giderken inat etti durdu birileri
meydanları soydular kalabalıklardan
derslikler, iş yerleri vardı ya
meskendi dediğimiz sokaklar tenhalaştı
herkes gitti inat etti birileri
onlar durdu gitmedi ama
gidenler değil en çok kalanlar yalnızlaştı
yalnızlık biriktikçe birikti kalanlarda
azgın sular gibi kabarıyor
aldırmıyor hayatın kıyısında duranlara
umut denizinde boğulan cesetler
bir bir vuruyor kendini şimdi
vuruyor yalnızca kalanlara
aynalarda bile karşılaşmamalı insan kendisiyle
müdavimi olduğu yalnızlıkların
aslında acemisi olduğunun farkına vardığında
hayretim kendimedir çünkü;
ne kadar yürümüşüm böyle nereye gittiğimi bilmeden
nereye gitmek istediğimi hiç sormadan kendime
ilk defa bir yalnızlık tercih ediyorum
herkesten hatta her şeyden uzakta
biliyorum
köpekler bile havlamaz bu yalnızlığıma
kediler sırnaşır anca
duru akan sular gidermemiş kirini hayatın
bulanık sularda bulmuşum aradığımı
sadelikli bir kadın sessizce seven
ama sessizliği sevmeyen
mektup yollamış beraber bulandığım sularla
beraber yürüdüğümüz sevdalı bir yokuş
Karaköy’le Taksim arasında
kavuşmayan iki yakalı bir kentteyiz ikimiz
yakası kavuşur yalnız biz kavuştuğumuzda
herkes suspus izlerken olanları
bir hayatı seçtik biz
sütlimanlara ağız dolusu sövüp
yalnız bizim dövüştüğümüz
benim harcım değilmiş kurmak
ben yıkmayı bilirmişim
ben kendi kendimin devleti
yine kendimin küçük burjuva anarşistiymişim
kendi kurduğum mahkemenin bile
yargıcı değil yalancı şahidiymişim
ne kadar inkâr edebilirmiş insan kendini
ben bu çağın adamı değilmişim
kendimi kendim için bu kadar heba etmek istemezdim
kendi eşeğimi rengarenk boyamışım bunca zaman
“artık ben de bir at sahibiyim” demişim…
Cevahir
2022-10-26T00:40:52+03:00Yüreğinize sağlık çokça...
Cansuyuu
2022-10-25T22:20:57+03:00Çok güzel diğer şiirlerin gibi.. "Kendimi kendim için bu kadar heba etmek istemezdim."
Jean Valjean
2022-10-25T15:20:41+03:00Yalın, hoş bir şiir. Kaleminize sağlık.