Histerik distopyada varlık savaşım bitmedi
Tanrı istiyor varlık listemi yeniden diriltmemi
Yazıyorum en başa kendimi
Tanrı birazcık müsaade etmeli
İyilikleri bırakıyorum kenara şizofrenim
İnsanlar içindi her şeyim
Yeniden kurdum makinemi her şeyi reddedip
Soğuk savaş döneminde bir zenciyim
Komünistler ordan oraya sürülmemi istedi
Hiçbirini tanımıyorum
Bulundugum zamana tanıklık benimkisi
Ruhum açık bir havada gök mavisi
Kurtarmıyorum ortada kalmış cahili
Cahil cesareti ve Ege sahili ne kadar pis değil mi
Bir anlığına benimsedim bu fikri
Karşınızda en saçma insan aktivisti
Zincir marketlerin içinde zincirleri çözemiyorum
Tasmalı köpeklerin eti Pavlov'dan
İnsanların insani hislerine Maslow'dan
Her ikisine anekdotlar öneriyorum Freud'dan
Ya gerçekten yaşamın bir amacı yoksa
Bütün fikirler bu fikri benimsedi
Gördüğüm anladığım kadarıyla bu benim tezim
Yıllarca kaldım hayat okulunda
Beş para etmez öğretmenlerim
Tezim sınıfta kaldı
İnsanlar bir an önce yok olmamı istedi
Dinlemiyorum bu histeriklerin nasihatlerini
Gerçekten seviyorsam
Cenneti olmadan da bir tanrıya ibadet ederim
Şimdi nedir inanmamanın bedeli
Sonsuza kadar ateşlerin içindeyim
Selamlıyorum bütün cehennemlikleri
