Tanrının, yaratıcılarından herhangi biri olduğunu hayal edebilirsen,
Sevebilirsin her şeyi...
Anlarsın ki;
Farklı bir dil vardrı dnüyayla aranda,
Eskiden beri bildiğini hatırladığın.
Ama sesi olmayan.
Anlarsın, anlaşılırsın da fakat sözü yoktur.
Sadece dinlersin işittiğini hissederek...
Doğan güneş, yoldaki ağaç,
Önüne düşen yaprak, bahçende açan çiçek,
Kapına gelen kedi, görünüveren tüy,
Uçan leylek bazen de çalan şarkı,
Gelen dosttadır duyacağın...
Okyanusta damla,
Gökyüzünde yıldız,
Yeryüzünde aşık eder bu lisan..
Yok olurken, tamamlanırsın.
Aşk; dönüştürür çünkü,
Eğilip, bükülebilir olduğunu hatırlatır aşk,
Katılığından eser bırakmaz,
Cömertçe sevdirir.
Gurur yapamaz, öfke duyamaz hale getirir bu aşk...
İhtiyacın bitmiştir, açlığın geçmiştir çünkü.
Tanrının yaratıcılarından biri olduğunu,
Herhangi biri olduğunu hayal edebilirsen eğer, olduğun değil oldurduğun canları seversin.
Duyarsın artık;
Gördüğün baktığın değildir...
Sevdiğin ise sendeki senlerdir...
