hicran,
ıssız kapakları şuursuz açtıran
akşamın esmerliği
eşkalimi raylara
şafağı vagonlara yoran
hicran
fay hatlarına azami isyan
şehrin tüm rögar kapakları
benim yer altında debelenen
baharın getirilerini
genzimi de yakıp bırakan
hicran
sırayla ve sırâtla.
şayet bi yanılsama
incitir diye demansımı
seni tasıma sürte sürte çıkartıp
harallar dolu küllerini
meşharelere kapattım
ey hayli meşru nefretim
taklide şayan olma
