Derin bir mana içinde dolaştım arşı
Aştım dağları,vardım yüz karası olan aşka
Utandım dakikalarca
Sır olan matemin hüznü ile dolaştım
Bin ses vardı,bir ses ile sustu
Aklım karışınca duruldum
Sessizliğin son zamanında bir rüzgar esti
Bir cenaze evinin duvarına resmim eşlik etti
Kusursuz işlenen suçların en büyüğü onun ismi ile durdu
Hüznün son demini yemin ederek söylüyoruz
Geceyi azat ederek sevgiye veda ediyoruz
Bahara kalan son öpücüğünü kara kışa saklıyorum
Cehennemin en dibinde şarkılar söylüyorum
Tüm olanları hayal meyal hatırlıyorum
Sen karşımdaydın ve ben seni seviyordum
Sevgisizlikten ölen kalbini göğsümde söndüren bir ateş ile avutuyordum
Biliyordun.
Beni sevmeyen kalbin şahittir
Gözüm dalıyor arada yalanlar söylüyorsun bana
Geceler kor zindan olup boğazımı sıkıyor
Haziranlar hazin sonu sana sunar
Kıyametler kopar ama kalbinden ses çıkmaz
Geç bunları desem
Yüreğim el vermez
