Hengâme

İçin bomboş kalıncaya dek,

Sokakları koşacak,

Çocuklara gülümserler saçacak,

Dünya yaşanılacak bir yer gibi davranacaksın. 

İçin bomboş kalıncaya dek,

Korkak adamların elini tutacak,

Sevgi kırıntısına doyacak,

Bedenlerden medet umacaksın.

İçin bomboş kalıncaya dek,

Seveceksin, seveceksin, seveceksin 

Çiçeği toprağına bırakacak

Fazla Sudan ölünce de ağlayacaksın.

İçin bomboş kalıncaya dek,

Annenin dizine sarılacaksın

Kardeşinin alnına buseni konduracaksın 

Vedan geceleri bilinmezliklerin elinden tutacak.

İçin bomboş kalıncaya dek,

İçine bakacaksın cancağzım!

Ağıtlar kulaklarını sağır edecek 

Acı, bahçelerini tarumar edecek…

İçin bomboş kalıncaya dek,

Hayalini un ufak edip unutacaksın,

hengâmenin içinde var mıyım? Diyeceksin,

var mıyım?

Yüreğindeki hançeri ab-ı hayata bırakacak,

İçin soğuyuncaya dek cancağzım, 

sevilmeyi suç belleyeceksin.