Karlı dağların serin pınarlarından,
Buz gibi soğuk sular akıyor köpük köpük,
Ağlayan bir nehir misali kol gezen bir yalnızlıkta,
Lal gibi sessiz çığlıklar sarıyor yeri göğü her gün,
Karlı dağların serin pınarlarından,
Uğultulu bir sessizlik çınlıyor bugün,
Yalnızlığın hınzır uğultusunda ve sessizliğin gölgesinde,
Yorgun kaldırımlarda kayboluyor yaralı bir serçe her an her gün,
Karlı dağların serin pınarlarından,
Ufukta yeni batmakta olan kızıl bir güneşin ısısı hissediliyor bugün ,
Zifiri karanlıkların ve dipsiz kutuların kimsesiz bilinmezliğinde,
Körpe bir fısıltı yeniden can bularak doğuyor her dakika her gün.
SEZGİ KAYA
