Dünyayı suladım avuçlarımla
Suyum tükendi, dünya bir türlü yeşermedi
Zaman ilaçtır dedim
Zaman terimleşti
Sevgi, emek bunlar iyileştirirdi
Sevgi ve emek demodeleşti
Dünyadan umudu kestim
Kendim bir ağaç oldum
Suyum gözlerimden aktı
İnancım nefesim oldu
Umudum köklerim oldu
Ve her kök tek bir sonuca vardı
Sonuç bendim
Peki ben kimdim?
