Sağlığımı da yitirdim işte sonunda
Tüm uslanmaz hoyratlığımla
Seni kaybettiğim gibi tıpkı
O geldi, ben ittim
O sevdi, ben gittim
Gelir sandım peşimden
Kolay bırakmaz zannettim beni
Çok sevdiğini
Ev sahibini
Bir döndüm ki arkamı
Yarılamış bile yolu
Yeni istikametinde
Çok uzaklardadır artık
Söylesem duymaz
Bağırsam ulaşmaz kulaklarına
Fakat sana yazabilirim
Sen okursun belki
Işıldadığı saatleri gafil uykuda geçirdiğim
Sonunda doğmaktan vazgeçen güneşim
Yarınlarımı karanlığa teslim edenim benim
Dileyecek bir özürüm var senden
Affet.
