etrafımda o kadar çok güzellik var ki aslında. beni mutlu edecek bir sürü yüz. beni seven, yanında mutlu hissettiğim, eğlendiğim bir sürü insan... bunun değerini şimdiden çok iyi bilmeliyim. çünkü hepimiz bu kadar şanslı olamayabiliyoruz. bazı şeylerden sınanıyoruz hepimiz. kimisi yakın arkadaşından, kimisi ailesinden, herkes birinden ders alıyor. yoksa nasıl kazanırdık bu tecrübeleri, nasıl bilirdik bize iyi gelenlerin değerini? ben de zamanında çok tecrübe kazandım. hayatıma giren insanlardan çok şey öğrendim. öğrenmeye de devam ediyorum. bu durumdan rahatsız değilim. biriktirdiğim anılar, hissettiğim o güzel duygular, öğrendiğim yeni şeyler... herkesin bana kattığı o kadar çok şey var ki. hepsi benim için çok çok özel. bu yüzden seviyorum o insanları. gerçekten hayatıma dokunmayı becerebildikleri için. bana değer verip en içlerine kattıkları için. bir insanın size olan sevgisini size duyduğu o şefkati, değeri gözlerine bakarak bile anlayabilirsiniz. hiçbir söze gerek yok aslında. gözler de kalbin aynasıdır değil mi?

ama ne olursa olsun karşınıza o kişiler çıkacak. o mutluluklar yaşanacak. o anılar biriktirilecek bir gün. buna inancınızı hiçbir zaman kaybetmeyin. yaşadığınız o kötü günlerin sonunda her zaman bir mutluluk olacak. sizi o bataklıktan çıkaran bir şeyler elbet ki olacak. çünkü hayatın sonu değil. her şey sürmeye devam ediyor. ve her şey olacağına varıyor. bazıları sizi mutsuzluğa sürüklerken bazıları ise bundan kurtarıyor. çünkü her insanın bir sebebi var hayatınızda. kimse durup dururken girmiyor. herkes bir şeyler katıyor, öğretiyor size. ben bunu çok düşünüyorum. hayatımdaki insanların bana ne kattığını, hayatıma niye girmiş olabileceklerini... bir yerde bir yazı okumuştum, insanların hayatımıza girmesinin üç ana nedeni varmış. birincisi bize benzeyen insanlar. bu insanlar hayat enerjimizin aynı olduğu, ortalama aynı şeylerden zevk aldığımız kişiler. bu kişiler dışarıdan nasıl gözüktüğümüzü bize gösteriyor. ikincisi ise bize tamamen zıt olanlar. yaptıklarımız, zevklerimiz, düşünce tarzımız çok zıt ama bir şekilde bizi yine bir araya getiren bir nokta var. bu nokta ise enerjilerimizin nötrlenmesi. karşı tarafı anlamak ve kendimizi tartmak. üçüncü ve sonuncusu da yaptığı her şeyden rahatsız olduğumuz insanlar. aslında bu rahatsız olduğumuz şeyler bir şekilde bünyemizde bastırdığımız olaylar, yani ya aşırı yargıladığımız olaylar ya da çok fazla yapmak isteyip yapamadığımız şeyler. bu yazıdan sonra hayatımdaki insanları bu kategorilere koydum. ve her şey daha da anlam kazandı benim için. gerçekten de doğru. aslında hayatımızdaki bu kişilerin kendimizi tanımamızda büyük bir parmağı var.