Denizin dalgalarına karşı oturup düşünen bir kızın şiiri bu.
Dalga sesleri ile ağlama sesi karışan bir kız.
Dalgalar kıyıya vurdukça vücudunda kırbaç etkisi yaratan bir kız.
Kabuk bağlamaya yüz tutmuş yaraları yeniden kanayan bir kız.
Mutlu olduğunda bile yarım hisseden, eksik yerlerini tamamlayamayan...
Kalbindeki boşluklar yüzünden nefesi kesilen bir kız.
Derdini dipsiz kuyulara bağıran ama sesi hiç çıkmayan...
Ağladıkça nefesi kesilen ama yine de ölmeyen.
Gözünden akan yaş içinin yangınına merhem olmak yerine körükler olmuş.
Konuştukça susar olmuş.
Bağırdıkça herkes sağır olmuş.
Cümleleri bitmemiş hep yarım kalmış,
Hevesi kursağına kolye olmuş.
Benim derdim de sevincim de sensin sevgilim...
Ben kalbimi senden yana gönderdim.
Sev beni.
Yarım kalan her şeyin yerine...
