Her yer tek kullanımlık kartlar dolu
Bense 2pac dinliyor ve sigara içiyorum
Ne olacak Dünya'nın bu hali
İnan dostum bana hiç sikimde değil
Doktor bir gün dedi ciğerlerin sönmüş
Ona dedim gözlerimdeki ölüyü gördün mü
Ailem dedi kendine bir iş bulmalısın
Biliyordum yakın zamanda yok olacağımı
Sokakta dolaşıyorum işsiz bir lambanın altında
Aynı ligde yarışıyoruz
Kendisi kalemime ışık tuttuğunu sanıyor
Hiçbir şeyi aydınlatmıyor Her geçen gün yok oluyor toplum
Dostum sende bende yokuz
Bu yeni inancım
Farkında mısın? Sorumluluk almıyoruz
Yaşamak bir çocuğa okunmuş en iğrenç masalmış
Bir zamanlar hatıralar biriktirirdim
Şimdi birikiminin çoğu kelimeler
Öldükten sonra var olmak isterdim
Hiç istemeden bir 12 şubat akşamı bu yolu seçtim
Ne bir şiir anlatır içimdeki karmaşayı
İsmet ve Necip güzel beceriyor yazmayı
İnsanları kabile gibi sınıflandırmaya çalışan bu iki aptalı anlamadım
Nefret edildim bu kelimeler yüzünden
Sanatım sayesinde toplumdan makas almadım
Merak etme beklemiyorum bir ödül falan
Ben pavlovum, ben köpeğim
Nerede elektirigim? Nereye akacak salyam
Galiba elektirik ve et kalmamış
Eşek kesen dürüst kasabın elinde bayatlamış
Saatlerce yazmanın getirdiği huzur
Her yerim kusur insanların aramasina gerek duymuyorum
Ben Adem'in elma yeme hatasıyım
Psikolojik olarak ağır hasarlıyım
Günler depresyon ve karanlıklarla geçiyor
Sabah sallanan kalçalar akşamlarda kahve içiyor
Akşam sallanan hikayeler uykumu kaçıyor
Ölürsem rahat bir uyku çekeceğim
Tanrıya rahat uyku için dua ediyorum
Şimdilik kabul görmüyor dualarım
