Neden etsin ki? Sadece kendi çıkarına çalışmak ve asla paylaşmamak daha iyi değil mi? Her şeyi kendi bünyesine toplamalı iyice kuvvetlenmeli ve asla bu işin peşini bırakmamalı. Bir başarı hikayesi bu olur değil mi? Ancak neden doğa böyle işlemiyor?
Kanunu her şey benim olması gerek şeklinde işleyen bir doğada yaşamıyoruz. Bir ahenk içinde yaşıyoruz. Muhteşem bir senfoni içinde gibiyiz. Güneş, ay, gezegenler, tüm bitkiler ve hayvanlar... Her şey işini öyle mükemmel yapıyor ki... Hiçbir parça şu an beni gören yok biraz kaytarayım demiyor, her bir parça son noktasına kadar görevini yerine getiriyor. O yüzden bütün mükemmiliği hissediliyor. Ancak bize gelince biz cızırtılı bir müzik gibiyiz.
Devam edeceğim...
