Öyle genel bir yalnızlık benimkisi
Kaldırım taşlarının çizgilerine basmadan
Zıplayarak yürümek gece vakti .
Sevdiğim sokak köpeğinin
Yol boyunca takip etmesi beni.
Anlayın işte genel bir yalnızlık benimkisi .
Herkese yalansız
Kendime yalanlarla dolu.
Mutluymuşum gibi..
Titrerken açlıktan ve soğuktan
Üşümüyormuşum gibi.
Büyüdüğümden beri duymadı kulaklarım
Kulağıma üflenen ninnileri.
Geçmişin masalları o rüyalar
Anılar,ruhlar ve fotoğraflar
Hep biraz yarım bırakacaklar
Halbuki yağmurundu bir zamanlar
Şimdilerde rüzgarlarin öptüğü o sokaklar.
Geçmişte kalmış bir kaç anıyı tekrar oynatmak
Eski,eksik ,yarım kalmış ne varsa geceye saçmak
Aynalardan kaçmak aynalardan
En sonunda yine gölgeme sığınmak.
Ne ilk ne de son benimkisi
Öyle genel bir yalnızlık hepimizinki gibi.
