şehrime kurulan sirk

anlatılan hikâyeler ve garibeler

acı dolu, her şey acı

ne belirsizdir zaman

ne ileridir rüzgâr ne de geri

henüz herkes konuşmadı

ve henüz her şey


özünde iyi midir insan özünde kötü mü 

(bilinmez)

özünde yalnızdır insan -hayat sahnedir-

bunu söyleyemeyecek kadar noksanken lisan

haykırıyorlar garibeler her gittiği yere yalnızlığı


ben ve benden çekip gidenler benziyor

kurulan sirke 

ne komik ne eğlenceli gösteri hayatım 

seyredenler çekip gidiyor 

çekip kurtarın beni! -lütfen- 

bir kez olsun kalsanız kurtarmak zorsa bir garibi

bir kez olsun dinleseniz keşke sesi titreyen herkesi


ölüyorum hiçlik içinde 

tanrıyım ben yeryüzü evim değil

o kadar tanrıyım ki aslında

var olsam bile kimse umursamıyor

adımı duyan aşk tabanları yağlıyor

sesim de çıkmaz kırk yaşında bile değilim

ne bir dağ gördüm ne de mağara

koşar adım iniyorum

örtün beni ve

-her şeyi baştan anlatın-

beni alarak uzaklaşın