•Seninle konuşmalar biriktiriyorum içimde
bazen şiir bazen masal bazen roman
Uzayıp giden konuşmalar seninle
Bunu ne sen bileceksin
Ne de ben
Bir aynalar bir aynalar...
~Öptüğüm dudaklar seninse bu baktığım gözler kimin? ~
Her hikaye başladığı yerde mi bitiyor? 2 ıslak mendilde kalan tek parça mı oluyor ?
Anlamadınız ne demek istediğimi biliyorum boş verin anısı var :)
Bütün hücrelerinizin aynı anda gerilmesi kalbinizin sanki bir daha atmayacakmış gibi hızlı çarpması duracak sanmanız aynı anda gözden boşalan delice yağmurlar elleriniz titrerken bir şeyler yapmaya çalışmak kimse anlamasın diye kaçmak bir yerlere saklanmak ekranı görmeden yazmak bu his tanıdık mı?
Tuz toprağı kuruturmuş göz yaşı gibi biz bir şeyler biriktirirken herkesleşmişliğimizi göremiyormuşuz ya da görmekten kaçtığımıza yakalanıyormuşuz...
Aynada gördüğüm kişi artık "herkes" tanıyorum onu ama yabancı da biraz , kimsin desem anlatır ama kimsin demeye korkuyorum çünkü o biraz değişmiş kendine yabancılaşmış bırakmışım onu başka biri olmuş değersizleşmiş, içinde dağlar biriktirmiş bir kere yüzünü asmış bütün kaplumbağalar kabuğuna çekilmiş o da toprağı kurumuş eski bir deniz olarak kalmış denizken gelen çok oluyormuş ama artık kurumuş görmüyomuş artık kimse ondaki denizi kaplumbağaları da...
Kalsan deniz yapsak o karaları diyemiyormuş kaplumbağasına deniz. Tek gözyüzünü yansıtabildiğim yanımdı deniz olmak. Artık sadece izliycem diyordu deniz yıldızları , o da görebilirsem ...
