Tanrı’ya sordu çocuk

Nasıl gönderildim buraya ve neden gönderdin bu karanlığa?

Ruhum yarım, sevgim yarım

Tamamlanmadan yollanmışım buraya, dedi

Sordu çocuk merakla

Yukarıda işler mi karıştı?

Kargaşaya mı denk geldim ben?

Sığamıyorum ben buralara

Ve ait değilim

Yaşayamıyorum, katlanamıyorum bu affedilmez günahlara

Çirkin dünyaya, ağlayan çocuklara ve aç insanlara susamıyorum

Birine koşsam öbürü kalıyor

Vicdanım her gece ruhumu tırmalıyor, dedi

Sordu çocuk umutsuzca:

Bizi terk mi ettin, söylesene

Yaşama amacını arayan bir çocuğum ben

Neden varım?

Gönderip çektin mi elini benden,

Veyahut herkesten?

Neredesin?

Görmez misin?

Gücün ve kudretin sahibi Tanrım

Susma

Susma ki dönsün dünya merhametle

İnsanoğlu çirkin

Bu dünya lanetli ve sen

Sen bizi terk etmiş gibisin.


Bu dünyada acı çok fazla

Ve ben yarım kalmış bir ruhum 

Kaldıramıyorum

Altından kalkamıyorum

Baş edemiyorum yaşamla

Kabul et de geleyim yanına

Kargaşada rastgele düşmüş bu beden buraya

Geri döndür beni yanına

İnsanlar kötü

Nefes aldırmıyorlar

Yaşatmıyorlar güle oynaya.

Demiş vedalaşan çocuk...