Gün batımında

Denizin kıyısında

Albatros kuşuyum

Sırf senin olan.


Sen’le ben


Ruhun üzerimde elbise sanki

Hiç çıkarmak istemediğim

Bunu bil sevgili.


Elbisemin rengi de

“Sensin”


Efil efil esen bu

Hercai bedende

Rengarenk.


Tenin,

Tenimde şimdi

Hisset beni

Benimle kendini.


Deva bize sevişmeler

Yaralar kabuk bağlar

Yaralı gidişler

Sevgili.


Ruhumun benliklerinde 

Gezer ismin

Hem yüreğimde

Hem bedenimin kuru yalnızlarında.


Sen bende

“heves” değilsin sevgili 

Ben sana mecbur 

Ben sana mahkûm


Bende tarihin bilinmezi saklı 

Bende tenime sinen kokun gizli


Bir tohum ister içimin sızılı yanları

Hem gündüzü yakalar

Hem geceleri üstüme

Seni giymek ister bu ten.


Her alevinin uçlarında

Hep sana akar

Hep sana sevgi yağmurunun ılık geceleri.


Hadi Sevgili!

Ört aşkınla çıplak zamanlarımı...