kafamı aldım geziyorum
sosyal demokrat bir ailenin son çocuğu
sokakların yetiştirdiği en asabi şair
ey ahali
günler gibi geçiyorum
cevapları aldım karşıma
soruyorum
sanki daha önce geçmemiş gibi her sokağından şehrimin
ileriyi düşündükçe
geriye geliyorum
sanırım yükseliyorum
beni dibe çekmeye çalışan her belanın inadına
ardıç kuşlarının ve çam ağaçlarının ardına saklanıyorum
peki ya kimden?
bilmiyorum dostlar bilmiyorum
bu güven sorununu kalbime koyan tanrı
belki
verilmeyecek sözler veriyor ve her insanın aklına o mistik fikri aşılıyorum
"ya tutarsa?"
peki ya dönüyor muyuz?
o eski güzel günlere
yoksa durduğumuz yerden bakıp "hey gidi" demeye devam mı?
peki ya ölüyor muyuz?
sonunda "istediğim oldu" dermişçesine bakan gözlerine
canımı vermişim uğruna
dönerken vereceğin selam mı?
