Hiçbir şeyi sorgulamadan geçirmek isterdim hayatı
Belki bu kadar acı çekmezdi aciz ruhum
Mesela neden demeseydim var olma amacıma
İnanırmıydım acaba ölümden sonra varoluşuna
Basit düzen de karmaşık olmak istemeseydim keşke
Boğuyor bunca aykırılık aldığım her nefeste
En çok da koca bir hiç olduğum takılıyor gözlerime
Midem bulanıyor karşı gelemiyorum rastgele sözlerime
Giderek yalnızlaştım yalnızlaştıkça düşündüm
Gözler yoruldu hisler arttı daha da depresifleştim
Kendime cevap veremediğim sorular sordukça anladım
En başından beri ben hiçbir yere ait olamadım
