Uyandım bir sahildeyim

Ellerime yapışmış kumlar

Gözümde ışık sanki yanardağ...

Zaman kaygısız işlemiş

Ben kaygılı bir kalkış

Gözün alabildiği boş

Dinliyorum

Dinliyorum kendimi

Sessizlik bağdaş kurmuş göğsümde

Sessizlik bir kelepçe

Düşünemez olmuşum

Sanki bensizliğe doymuşum

Gökyüzünde martılar

Beyaz bir gök taşı gibi

Zihnime düşmekteler

Kaybolmuşum...

Bir sise karışmak

Üşenmek yeni bir günü yaşamaya...

Diye başlayan bir masal

Olmuş diye biten hatıra

Merhem diye okunmuş bir şiir,

Aynada

Bir çeşit yansımaymış yani,

Ruhumun sersemce hissettiği

Bu dalgalar, bu balıkçı

Gece yakamozlara hapsettiğim,

Hep seni hissettiğim

Sona bağladığım

Sana ağladığım

Hatırladığım son tabloydu

Hesapta ve sözde üff!

Yine yeniden...

Taa Cilalı Taş Devri'nden beri yaşamak!

Ama seni yaşamamak...

Böylece özgür olmaktı

Kanatlanıp ufukta kaybolmaktı

Tek derdim

Seni bilmemiş olmak

Kokunu duymamış

Kapında yatmamış olmak

Sevmeseydim keşke hiç seni

Ölür müydüm şimdi yaşamaktan?

Bulur muydum matemi kaybetmekten?

Şimdi tek arzum

Zamanın içinde bükülmek

Hiç içinde sıfır

Kara delikte bir zerre

Seçme şansım olsaydı

Sevmemiş olmak adına seni

İki tane yek atardım kesin

Yenilmek hiç bu kadar güzel olmazdı ki

Tepetakla düşerken zirveden

Ölüm gıdıklar ayaklarımı bir gülesim gelirdi ki!


03.09.2021