Bana bir hiçmiş gibi hissettiren her şeyin izlerini taşıyorum kalbimde 

Görmek isteyene gözlerimden bile bir açık davet var yüksek bir ses eşliğinde

Duymak, görmek ne zamandan beri bu kadar zor oldu

Yoksa sıra bana geldiği için mi tüm duyular işlevsiz şimdi

Herkesin ağzında başka bir lakırtı

Ve ben tüm bunlara yetişmek için kendimi harap ederken 

Siz hiç mi bakmadınız gözlerime dinlediğimi bile görmek için

Şimdi ise tam bu noktada selam çakmayı bırakıyorum ben de beni görmeyen tüm kalabalığa

Gözümün içinden bile belli olan o yaralarım

Artık isteseniz bile göstermez kendini

Küçük bir çocuk değil bunlar yanlış olmasın

Uzun bir bekleyişin hayal kırıklığı var üzerinde

İstediği oyuncağı almadınız diye değil

Yakarışlarıyla size seslenmesine rağmen onu duymadınız,

Görmediniz diye veda ediyor sessiz sedasız

Gerçi yıkıp dökerek gitse de fark eder miydiniz,

Anlar mıydınız olup içerimde biteni 

Orası meçhul...