Boğuldum,

Ama ölmedim.

Çıktım

Ve

Geldim,

Bir yıkımın tam orta yerinden.

Ben ki,

Evimi ateşe verdim.

Toprağımı terk ettim.

Hem yersizim şimdi,

Hem vakitsiz.

Belki

Biraz aşksız,

Biraz insansız,

Biraz paramparça

Çokça ekmeksiz.

 

Terk ettim kimliğimi

Söyleyen olmadı henüz benim dilimden bir şiir

Soran olmadı,

Kimim, kimlerdenim…

Neden

Yanık kokar ellerim, saçlarım

Neden soluksuz ciğerlerim.

Ben,

Kalbimi ateşe verdim

Reddettim maskelerimi

Soyundum, attım kimliklerimi.

Artık

Kimliksizim.

Bir ağaç olsaydım,

Elleriyle işaret edenler “bu bir ağaç” derlerdi

Olanca bir sadelik ve basitlikle.

Bense

Hiç’im.

Beni elleriyle gösterenler,

Dehşet ve şiddetli bir ürperti ile

“Bu bir hiç” demeli.

Hiç’lik,

Benim kimliksizliğim.