Kaç hafta geçti gidişinin üzerinden
Ya da ne zamandır avareyim
Kaç ıssız sokak geçtim yalnız başıma
Yaka paça derdest edilmiş divaneyim
Şehre sessizlik çökmüş yokluğunda
Sineye çektim acımı artık nefes alamıyorum
Açtığın derin boşlukta
Yaşamaya çalışıyorum
Senden sonra dünyam tatsızlaştı
Bir yanım hep boş kaldı
Şimdi her yerde gözümün önüne geliyor yüzün
İşte bu tarfisiz acı
İşte bu yalnızlık çağrısı...
