Ve bu gece sevgilim sonsuz acılara gebe, daralan göğsüme bir ok saplanmışçasına batan o sözlerine gebe. Eylemlerinde bir kuşku var bir gizem, doğasından mı geliyor var oluşunun yoksa bir tiyatro sahnesindeymişçesine oyunlar mı sergiliyorsun inan, bilmiyorum. Biliyorum sevgilim seni özlemle bekleyişime, ilk gözlerimizin kenetlenişine, ilk bedenlerimizin kavuşmasına hatta ilk aşkla birbirimizin bedenini sarsmamıza kadar her anımızı bir çocuğun ilk heyecanları gibi hayal etmeme karşılık vermiyorsun, vermeyeceksin. Saçlarımda ellerin gezsin diye ya da uyurken yavaşça inip kalkan o göğsünde başım dinlensin diye verdiğim mücadele senin için takdire şayan olmayacak, bilirim.