Mezarını kazıp gökyüzü çıkardım içinden

Tuzlu su döktüm toprağına biraz

İstemiyorum ölmeni

Hiç yaşamadan

Daha. 


Aklını ördüm bir atkıyı örer gibi

Akciğerimin karasından doğurdum gövdeni

Ruhun kuruldu omuzlarıma sonra

Öğrendim tek sayıları ikiye bölebilmeyi. 


Akciğerimin karasından doğurdum seni.

Soluğumun eşiğinden

Kirpik diplerimden

Çatlamış ellerimden 


Beceremedim büyütmeyi. 


Şarkılarını kaybettin saçlarımın arasında

Hiç ışık almayan gövdenle

Yürürken güneşin altında

Affola. 

Beceremedim hissettirmeyi sıcaklığını tenimin.

Artık bunu öyle iyi biliyorum ki

Yüreksizin tekiyim. 


Ben doğurdum da seni 

Kargalar didiklemesin diye leşini

Toprağında biber yetiştiriyorum şimdi.