Serhat
Derin gecenin göğsünde kayboldum, düşlerim uykuya gebe, yankılar yalnızlıkla sarar beni.
Geceler sabahlara savrulur, sessizlik konuşmaya dönüşür, Hataların izleri, sevdiğime duyulan aşkın gölgesinde kaybolur.
Zelzele içinde, ruhumun derinliklerinde depremler, hızla dans eder ölüm korkusu düşlerimde. Sevdiğim yanında durmak, hataların yükünü hafifletmek, bir ömre sığdıramamaktan doğan bir çırpınış.
Hayatın anlamını kaybediyorum, geceye gömülerek, son gecem gibi hissetmek, acıya bir son vermek.
Gözyaşlarım sessizce dökülür, umut ışığım titreyerek yanar,
Sevgiyle sarılmış hatalar, içsel fırtınaların ardında gizlenmiş.
