Kötümserliğin ilk harfinden başlamıştın silmeye,

Mutluluk işleyip damarlarıma bir anda yitip gittin.

Çünkü sen sadece gidersin.

Yüreğimi kör alevlerden kurtarmaya başlamıştın ki

Gittin.

Kıvranacak bir beden kaldı şimdi geriye,

Kesişecek bir yolumuz dahi yok artık seninle.

Sesinin notaları yok,

Sesinin sol anahtarına asmak istiyorum kendimi şimdi sadece.


Bundan sonra hiçbir şair yazmayacak neden gidildiğini,

Özlem dolu mısralar kitaplarda,

Sana öyle bir yazacağım ki yaş niyetinde,

Utanacak şiirler geride sen kaldın diye.


Boş bir banka oturacağım hayalinle karşılıklı,

Ben anlatacağım sen dinleyeceksin.

Ben ana avrat düz giderken

Sen bulduğun ilk köşeden döneceksin.

Paçayı kurtarmak için yine.


Ağlamayacağım.

Gidişin yıldıramayacak artık beni.

Bu kentte yıldızlar kaymayacak,

Kimse bir dilek dahi tutmasın diye.

Sen gideceksin,

Ben seyredeceğim en güzel film buymuş gibi.

Karanlık olacak, tenha bir sokakta rastlayacağım sana.

Yağmur yağacak, şemsiye açmadan yürüyeceğim yanında.

Parmak uçlarıma dek üşüyeceğim gölgen dahi kaybolunca.


Hoşça kal diyeceğim, hoşça kal.

Ne bir yükleme ait ne de bir özneye.

Basit bir kelimeden ibaret.

Hoşça kal kadar basit bir gidiş olacak seninki,

Benden sonra,

Senin de göz pınarların kurusun e mi?


Dinlendiğin son limandan ayrılırken

Fırtınadan sadece bu rıhtım sağ çıkacak.


Senin hep yaptığın gibi,

Gidiyorum ben,

Sen hoşça kal.